आला कंटाळ या जीवनाचा,
चल जीव देऊया!
भोगले दुःख या पृथ्वीवरचे,
आता स्वर्गात काय ते पाहूया,
चल जीव देऊया.
मृत्यूचे करुया स्वागत,
देऊनी एक हास्य,
मृत होवून जाणू,
मृत्यूचे रहस्य,
थोड्यावेळ चितेच्या,
अग्नीमध्ये जळूया,
चल,जीव देऊया.
मोक्ष मिळेल की नाही माहीत नाही,
नाही मिळालं तरी,
आपल्या बा चं का जातं काही?
आपण आपलं असच भटकत राहूया,
चल जीव देऊया!
भोगले दुःख या पृथ्वीवरचे,
आता प्रेमाच्या जगात राहूया,
चल जीव देऊया!
No comments:
Post a Comment